Khamis, 31 Julai 2014

Hari raya aidilfitri 2014

Balik raya haritu.. memang jalan jem, beb. Kereta macam semut. Berhimpit himpit. Sepatut nya 3 jam dah sampai, Tapi perjalanan kali ni makan masa sampai 7 jam. Bertolak pukul 4 petang, sampai 10 malam. Berbuka dalam kereta sementara cari kedai makan pulak. Lepas makan, sampai kampung pukul 12 malam. Ma pulak macam badmood sebab tak dapat keluar kereta. Nenek pulak, susah nak jalan. Terpaksa duduk dalam kereta teman nenek. Kalau nenek nak keluar.. kena angkat dulu. Nak harapkan abah angkat, memang kesian lah. Kang patah-riuk pinggang abah.
Abah siap kata..

'Tak payah susah susah nak angkat dumbel. 
Angkat nenek pun dah boleh bina otot' 

 Lepastu ma macam nak marah marah. Sebenarnya kitaorang balik asing-asing. Abah, tok ki, nenek (belah ma) naik sebuah kereta. Lepastu aku, nyoh dengan mok (belah abah) naik myvi.






Tahun ni raya dekat kampung ma. Lubok batu, Terengganu.
Raya tahun ni tak berapa meriah. Gambar raya satu keluarga langsung tak ada. Tapi Alhamdulillah, walaupun aku nampak macam bini orang beranak lima.. duit tetap masuk. Selama beraya dekat sana, aku langsung tak sentuh mercun sebab masing masing takda mood raya. Yang ada pun, mercun bola. Gila ke apa tetiba aku nak main. Baling pun tak reti. Kang jatuh atas kaki, mahunya lari tak cukup tanah. Lepastu line takda. Aku pakai maxis. Dekat sana, celcom paling laju. Aku langsung tak dapat bukak apa apa. Asyik No service. gprs. Nak text haziq pun payah. Duduk dalam bandar, baru keluar '3G'


***
Percaya tak kalau aku cakap yang family ma satu kampung? Waktu mak cik aku buat rumah terbuka, memang satu rumah penuh. Baju pun, masing masing lip lap mengalahkan Che ta. Kalau aku duduk sana, memang setiap masa aku akan mengunyah tanpa henti sebab ada macam macam makanan. Siang, makan entah berapa kali. Malam, bbq pula. Waktu raya pertama, rumah makcik aku ramai sebab em.. mak cik aku ada kedai dekat kampung tu. Nasi dagang dia famous. Orang nya pun famous sebab pernah masuk dalam surat khabar. Kes kena samun. Ada seorang lelaki curi gelang emas dia yang penuh tu. Lepastu rumah dia, 'JALAN KUBUR' tau sebab belakang rumah dia ada kubur (ini cita betul) Waktu nak mandi, aku lah manusia yang paling penakut nak mampus sebab bila pandang dinding berlubang tu.. gelap sangat. Sampaikan nak masuk toilet pun, asyik pandang kiri kanan.. pandang siling. Dah lah tandas gabung dengan bilik air. Dalam kepala asyik fikir..

'Kalau lah waktu aku mandi ni... tetiba blackout, mana aku nak cari pintu?!
 Kang tersentuh benda lain, pengsan.'
****
Bila semua dah berkumpul, salam bersalaman.. ada je mak cik mak cik yang menegur. 

'Tasha mana tasha?'

'Laaa ni ke tasha?'

'Allah. besor doh dia...'

'Belajar dekat mana sekarang?' 

'Lainnya dulu dengan sekarang...' 

'Dulu gemuk, sekarang kurus sikit.'
(tolong jangan caya yang ni mihmihmih)

Yang paling geram sekali, ada lagi yang masih keliru mana satu kakak mana satu adik. Kakak aku tu lawa, muka kiut miut macam remaja. Aku pulak biasa lah muka macam bini orang. Macam mana nak cam aku ni adik. Tak apa tak apa nanti iols cucuk botoks, jangan terkejut noh. Dagu runcing, idaman malaya. Kalah anita sarawak ;p 




(Bersama bby tercinta yang abah selalu dukung hahahahaha)

(Eh jangan kutuk. Tuan blog pun nak masuk frame juga)

(Muka tahan kentut kah? Muahahaha panas der)

Alaaa jangan lah konfius mana satu adik, mana satu kakak :(




(Kucing tu kucing baik. tak kacau orang)


(Suwitnya sayam. Dua insan yang saling merindui hahaha)


Tiada ulasan: