Selasa, 17 Jun 2014

Ikhlas

17/06/2014

Eh maaf tetiba menyelit. Alhamdulillah dah 64 hari. Sebak rasa. (Pengakuan yang memalukan) Terima kasih haziq ^_^ terima kasih sebab sentiasa jadi pendengar setia saya. Walaupun kita tak macam pasangan lain yang suwit suwit manish manish gitu tapi kita pasangan yang macam apa tu haaa macam kawan baik. Saya tahu awak guna cara tersendiri. Apa apa saya nak bagitahu, guna lah cara guana sekali pun saya tetap terima seadanya dan kata awak seorang yang suwit hahahaha ;p  bahagian suwit tu masa awak panggil saya "muk muk" "misai" "zaiyanna koko" hahahahaha lawak. 
Serius sejak kehadiran awak, kita (fara, awak, saya) makin rapat. Kita dah gaya sahabat. Umur sama. Lepastu kalau ada masalah, sama sama kongsi. Walaupun mula mula saya keberatan nak terima awak, tapi lama lama saya rasa macam tak menyesal sebab awak layan saya dengan baik lepastu layan fara macam kawan yang dah lama kenal. Ejek ejek fara cinonet. Saya sengaja rapatkan awak dengan fara tau sebab fara, sahabat saya. (Ayat skema habis weh) Saya tak nak dia keseorangan. Serius saya tak boleh. Kalau saya bahagia, saya pun nak tengok kawan baik saya bahagia. Apa guna nya berkawan. Kawan yang tak berakal je sanggup tinggalkan kawan dia. Betul lah kan. 
Fara. Kau tahu tak aku sayang kau? Double serius diknon oi. Walaupun pertemuan pertama kita macam anjing dan kucing tapi entah macam mana kita tetiba baik. Dulu, aku bapok garang dan aku macam selalu marah marah kau. Bila fikir fikir balik, aku rasa macam bersalah dan menyesal atas kesilapan yang aku lalukan dulu. Sekarang, aku dah taubat :'/ lepas kita baik semula haritu, aku macam happy sangat weh. Serius waktu kita gaduh sebab kan tuisyen english tu, aku rasa macam tak tenang. Dan hidup penuh dengan kebencian. Sekarang, aku baru tahu makna persahabatan yang sebenarnya. Sekarang, kau banyak bantu aku. Bagi aku kata semangat dan MasyaAllah. Aku tak tahu nak kata apa. Aku rasa malu sebab kau terlalu baik dengan aku. Kau sentiasa bersama ketika aku susah mahupun senang. Kau special tau. Kau jenis macam faham aku. Kau pok pek macam machine gun, tapi aku tetap sayang sangat sangat rasa macam nak peluk sekarang juga. Waktu kita gi kem polis, kita kerjasama! Waktu kau nak berenang tu. Allah kesian ngat. Aku bantu kau! Kau tu pendek, kang lemas macam mana?! Hahahahaha ini jahat. Aku pusing dan patah balik nak berenang sama dengan kau. Lepastu masa dekat selut tu kita macam sama sama bantu sampaikan tapak kasut sport aku hilang tah kemana. Hahahahaha 

Tiada ulasan: